Nox
prima interea. Volunt respondere favendum
di
potius iuvenem stupefactum caespite vivo.
Postera,
umbris dimotis, Phoebea (memorabile dictu)
nudus
genu adloqui alterum simulata fabella
non
latuit. Corydon, fateor, iamdudum latens
longumque
furentemque aluit sua mente ferendo
vulnus
unde illa libido gerendo ac vitando maerorem:
«Utinam
sit possim – ait - te favente pacisci!
ut
quondam pervicaces, pueri, discebamus amantes,
umbram
debellavimus vitaque, mi Canthe, laetata est!»
Dixerat. Hic contra vehementer motus finxit:
«Confirmas, Corydon, nisi nunc meae aures fallunt,
exin tu illicis, laudas quod caespitem fama est.
At
tibi nam sic sit, vis esse mecumque tecumque,
exprime
corde votum, sine inestricabile ullo
verbo
quod egomet isto inexplicabile cerno.»
Sandro De Fazi
Nessun commento:
Posta un commento